Adonis

Poeta i wykładowca literatury arabskiej

Ur. w 1930 w Syrii jako Ali Ahmad Sa’id Isbir, syn fellacha. Podczas spotkania z czytelnikami w ramach 2. Festiwalu Czesława Miłosza (2011) podkreślał jednak, że problem tożsamości nie wiąże się u niego z narodowością ani przynależnością geograficzną.

Adonis studiował filozofię na uniwersytecie damasceńskim. W roku 1959 przeniósł się do Bejrutu (Liban), gdzie związał się z grupą młodych poetów wydających pismo „Szi’r” („Poezja”). Zajmował się odnową poezji arabskiej zarówno w praktyce, jako poeta, jak
i w teorii, pisząc prace naukowe na ten temat. Doktoryzował się i habilitował, wydał trzytomowe dzieło poświęcone analizie przemian literatury arabskiej, nauczał na uniwersytetach libańskich. W latach osiemdziesiątych został przedstawicielem Ligi Arabskiej przy UNESCO w Paryżu, gdzie mieszka do dzisiaj.

Jest wybitnym specjalistą w dziedzinie literatury arabskiej, którą wykładał między innymi na Sorbonie, w Collège de France, na uniwersytetach w Genewie, Berlinie
i w Princeton. Z równą intensywnością oddawał się twórczości literackiej. Opublikował dwadzieścia trzy tomy poetyckie i osiemnaście tomów esejów. Jest także autorem i wydawcą antologii poezji arabskiej. Lista ważniejszych nagród literackich, którymi został wyróżniony obejmuje trzydzieści kilka pozycji; są wśród nich tytuły francuskie, włoskie, niemieckie, macedońskie, tureckie, libańskie, a nawet chińskie.

Jego twórczość została przetłumaczona na francuski, angielski, niemiecki, włoski, grecki, norweski, perski, hiszpański, turecki, portugalski i chiński. Jedyny jak dotąd wybór poezji Adonisa, zatytułowany Adonis: Rycerz dziwnych słów, składający się z utworów wybranych i przełożonych przez Krystynę Skarżyńską-Bocheńską, ukazał się w 1994 roku. Sam Adonis z kolei przełożył na arabski utwory Owidiusza, Racine’a i Saint-John Perse’a.
W roku 2000 odbyła się pierwsza z dziewięciu (jak do tej pory) wystaw kolaży autorstwa tego genialnego twórcy.