Beata Kalęba

Adiunkt w Katedrze Kultury Literackiej Pogranicza i kierownik Pracowni Kultury Litwy na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Historyk literatury polskiej i litewskiej, tłumacz z języka litewskiego. Prowadzi badania komparatystyczne nad pograniczem polsko-litewskim w XIX-XX wieku, związkami twórczości Czesława Miłosza i litewskich pisarzy na wychodźstwie i twórczością Tomasa Venclovy. Interesuje się także poetyką historyczną, zwłaszcza wersyfikacją polską, litewską i rosyjską w XIX i XX stuleciu, a także teorią i praktyką przekładu literackiego. Autorka monografii Wyrwa w świecie. Przekład literacki w radzieckiej Litwie – casus Tomasa Venclovy i rówieśników (2019) oraz Rozdroże. Literatura polska w kręgu litewskiego odrodzenia narodowego (2016), skryptu – chrestomatii do historii literatury litewskiej Widziałem świat (2014) i pomniejszych literaturoznawczych prac polonistycznych i lituanistycznych, a także współautorka trzytomowego wyboru publicystyki W kręgu sporów polsko-litewskich na przełomie XIX i XX wieku (2004-2011). Tłumaczy głównie naukową literaturę humanistyczną (m.in. M. Kvietkauskas, Polifonia literatury w Wilnie okresu wczesnego modernizmu 1904-1915 (2012), E. Aleksandravičius, A. Kulakauskas, Pod władzą carów. Litwa w XIX wieku (2003)) oraz literaturę piękną (m.in. poezje Tomasa Venclovy, Alfonsasa Nyki-Niliūnasa, Judity Vaičiūnaitė, prozę Antanasa Škėmy i aforyzmy Leonidasa Donskisa).

Fot. Regimantas Tamošaitis