Bohdan Zadura

Poeta, prozaik, krytyk literacki, tłumacz literatury anglojęzycznej, węgierskiej, rosyjskiej, ukraińskiej i białoruskiej. Po studiach filozoficznych na Uniwersytecie Warszawskim (1969) pracował w Muzeum Nadwiślańskim w Kazimierzu Dolnym, był kierownikiem literackim lubelskiego Teatru Wizji i Ruchu, przez wiele lat był członkiem zespołów redakcyjnych kwartalnika „Akcent” i miesięcznika „Twórczość” (w latach 2004–2020 redaktorem naczelnym tego ostatniego). Debiutował wierszami w dwutygodniku „Kamena” w 1962 roku. Autor trzydziestu książek poetyckich, kilku prozatorskich i krytyczno-literackich. Nagradzany za twórczość własną i przekładową w Polsce i za granicą, otrzymał m.in. Wrocławską Nagrodę Poetycką Silesius za całokształt (2018), Literacką Nagrodę Europy Środkowej Angelus za przekład książki Kateryny Babkiny Nikt tak nie tańczył jak mój dziadek(2021), nagrodę „Literatury na Świecie” (2022), Nagrodę im. Gábora Bethlena (2013), Nagrodę Drahomána (2022). Odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2024 roku ukazał się tom jego wierszy Zmiana czasu, a także przekłady: Milczenie cezu Teodozji Zariwnej, Orfeusz i Sołomija Ołeksandra Kłymenki, Zmieniam się… Wołodymyra Wakułenki-K. (razem z Markiem S. Zadurą), Autoportret w postaci pestki awokado Julii Cimafiejewej. W 2025 roku ukazał się czwarty tom wierszy zebranych Zadury oraz tłumaczenia: Skrypnykówka Serhija Żadana oraz Tańce nad miastem Uładzimira Arłoua. Mieszka w Puławach.