Darek Walcott | Miłosz Festiwal

Ur. 23 stycznia 1930 roku na wyspie St. Lucia na Karaibach. Poeta, dramaturg, eseista i malarz. Studiował francuski, łacinę i hiszpański w University of West Indies w Kingston na Jamajce. Pracował jako nauczyciel, dziennikarz i recenzent teatralny. W swoim dorobku ma ponad 20 tomów wierszy i poematów epickich. W wieku lat osiemnastu debiutował prywatnie wydaną książką 25 Poems (1948). Jego najważniejsze książki poetyckie to: In a Green Night: Poems 1948-60 (1962), The Castaway and Other Poems (1965), The Gulf and Other Poems (1969), Sea Grapes (1976), The Fortunate Traveller (1981), Midsummer (1984), Omeros (1990), The Bounty (1997), Tiepolo’s Hound (2000), Prodigal (2004). W roku 2010 ukaże się nowy tom White Egrets.

Równie ważna jest jego twórczość dramatyczna, obejmująca przeszło 20 sztuk, a także napisany wspólnie z Paulem Simonem musical The Capeman (1997). Walcott kierował wieloma teatrami, z których część sam zakładał, jak np. Trinidad Theatre Workshop (1959) i Boston Playwrights’ Theatre (1981). Współpracował z Galtem McDermottem, twórcą musicalu Hair. W roku 2008 w londyńskim Globe Theatre wystawił wspólnie z Seamusem Heaneyem The Burial at Thebes – operę opartą na dokonanym przez irlandzkiego noblistę przekładzie Antygony Sofoklesa.

Sam będąc potomkiem niewolników i nomadą pomiędzy rasami, kulturami, językami i tradycjami, w swej twórczości analizuje konflikty i związki między dziedzictwem kultury europejskiej, afrykańskiej, azjatyckiej i latynoamerykańskiej. Bada lokalne mity i ich miejsce w kulturze uniwersalnej, koncentruje się na problemach wielojęzyczności, poszukiwaniu tożsamości wśród różnorodnych wpływów kulturowych. Jego przyjaciel Josif Brodski napisał o nim: „Kraina, z której pochodzi poeta, to istna genetyczna wieża Babel – […] odkrył [ją] Kolumb i skolonizowali Brytyjczycy, ale unieśmiertelnił Walcott” – który sam siebie określił mianem „mulata stylu”.

Derek Walcott uhonorowany został najbardziej prestiżowymi wyróżnieniami, m.in. the Guinness Award for Poetry, a Royal Society of Literature Award, the Cholmondeley Prize, the Welsh Arts Council International Writers Prize. Wyróżniono go pięcioletnim „stypendium dla geniuszy”: MacArthur Foundation (1981), a także Queens Medal za Poezję (1988). W roku 1992 otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Jest honorowym członkiem American Academy and Institute of Arts and Letters. W ostatnich latach dzielił czas pomiędzy rodzinną St. Lucię, Trynidad, Nowy Jork i Boston, gdzie do 2007 roku wykładał na tamtejszym uniwersytecie literaturę, dramat i creative writing. Od jesieni 2009 przez trzy lata będzie piastował godność „scholar in residence”, wykładając w Uniwersytecie Alberta w Kanadzie.

Organizatorzy:

Dofinansowanie

Wpisz szukaną frazę: