Leonard Neuger

Historyk literatury, tłumacz, pracownik naukowy Instytutu Slawistyki Uniwersytetu Sztokholmskiego. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, doktorat obronił w Instytucie Literatury i Kultury Polskiej Uniwersytetu Śląskiego. Był jednym z założycieli Solidarności na Uniwersytecie Śląskim, za co w stanie wojennym był internowany. Od 1983 r. mieszka w Szwecji.

Jest autorem książek i artykułów poświęconych literaturze polskiej i szwedzkiej oraz teorii przekładu, m.in. „Dosyć żartów” (1993), „Pomysły do interpretacji. Studia i szkice o literaturze polskiej” (1997), „Z perspektywy tłumacza. Szkice o literaturze szwedzkiej” (1996), „Ćwiczenia z wrażliwości. Duże i małe szkice literackie” (2006).

Tłumaczy szwedzką poezję na język polski. Przełożył książki m.in. laureata literackiej Nagrody Nobla Tomasa Tranströmera („Dziki rynek: Żywym i umarłym”, „Moja przedmowa do ciszy”, „Gondola żałobna”), XVIII-wiecznego poety szwedzkie Carla Michaela Bellmana („Fredmanowe Posłania i Pieśni”), a także utwory sceniczne Katariny Frostenson („4 monodramy. Sala P”).

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Zasługi RP (1993) i Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi RP (2004). Był wielokrotnie nagradzany za swoją działalność translatorską i badawczą.