Strona główna 
Ur. w 1973 roku w Strumicy. Poeta, eseista, tłumacz. W rodzinie uchodźców wojen bałkańskich. Gdy miał 18 lat, rozpad Jugosławii wywołał w nim tożsamościową przemianę – zaczął odkrywać siebie jako pisarza pochodzącego z pozoru nowego kraju, jednak wciąż karmionego głęboko zakorzenionymi tradycjami historycznymi. Jego wiersze przetłumaczono na ponad czterdzieści języków. Za książkę „Relocated Stone” (2007) otrzymał międzynarodową nagrodę poetycką im. Huberta Burdy dla pisarzy urodzonych w Europie Środkowej i Wschodniej oraz najbardziej prestiżową macedońską nagrodę poetycką Braci Miladinov na Strużańskich wieczorach poezji. Inne jego wyróżnienia to nagroda Studentski Zbor za najlepszy debiut poetycki, główna nagroda na międzynarodowym Festiwalu Poezji Orpheus w Płowdiwie oraz nagroda Xu Zhimo Silver Leaf dla poetów europejskiech w King’s College w Cambridg. Jego poezja okazała inspiracją dla amerykańskiego kompozytora, współpracownika Björk i Lou Reeda – Olivera Lake’a, który wraz z założycielem zespołu Snarky Puppy – Michaelem Leaguem i Beccą Stevens skomponował do niej muzykę. Poecie przyznano także kilka międzynarodowych stypendiów, m.in. stypendium International Writing Program (IWP) na Uniwersytecie Iowa; DAAD w Berlinie; Marguerite Yourcenar we Francji; Civitella Ranieri we Włoszech; Yaddo i MacDowell w Stanach Zjednoczonych. Nikola Madzirov koordynuje międzynarodową siecią poetycką Lyrikline z siedzibą w Berlinie. Redagował macedońskie wydanie „Anthology of World Poetry: XX and XXI Century” oraz tłumaczył takich autorów jak Yehudę Amichaiego, Carolyn Forché, Ilyę Kaminsky’ego, Louise’a Glücka, Vasko Popę, Li-Young Lee, Serhia Zhadana, Slavenkę Drakulić, Georgi’ego Gospodinova i wielu innych. Mieszka w Strumicy.
Adam Zagajewski opisał jego twórczość następująco: „Wiersze Madzirowa są jak obrazy ekspresjonistów: wypełnione gęstymi, energetycznymi smugami, zdają się wyłaniać z wyobraźni i szybko do niej wracać, jak nocne zwierzęta przyuważone reflektorem samochodu.”
„Jesteśmy pozostałościami innej epoki” – przekonuje nas Nikola Madzirov.
