Uta Przyboś

Ur. w 1956 r. w Warszawie. Malarka i poetka. Zaczęła studiować matematykę, ale ukończyła malarstwo. Maluje cykle prac, między innymi: „Odejścia”, „Konie Apokalipsy”, „Ikonostas Krymski”, „I ching”, „Nosorożce GMO”. Wystawiała w Polsce i za granicą. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, Belgii, Anglii i Luksemburgu. W latach dziewięćdziesiątych współpracowała z poznańskim „Arkuszem”, w którym publikowała recenzje z wystaw i wywiady. Od 2004 roku pisze wiersze. Debiutowała w „Odrze”, wiersze publikowała także w „Akcencie”, „Kwartalniku Świętokrzyskim”, „Migotaniach”, „Okolicy Poetów”, „Toposie”, „Twórczości”, „Więzi”, „Wyspie”. Autorka tomów poetyckich Nad wyraz (2007), A tu tak (2009) i Stopień (2012) w Oficynie Wydawniczej Ston 2, Prosta (2015) i Tykanie (2018) w wydawnictwie FORMA. Za Prostą otrzymała nagrodę im. C.K. Norwida, była też nominowana do nagród Orfeusz i Nike.